Partnerime Mesaj Atmayı Bir Haftalığına Durdurdum ve İlişkimiz Büyük Ölçüde Değişti

Uzun süreli bir ilişki içindeyseniz, iletişimin anahtar olduğunu bilirsiniz. İhtiyaçlarınızı iletmek ya da sadece gün boyunca eşinizle görüşmek olsun, mesajlaşmak genellikle başvurulacak bir yöntemdir. Ama partnerinize bir hafta mesaj atmayı bıraktığınızda ne olur? Eşimle yedi gün boyunca tüm iletişimimi keserek öğrenmeye karar verdim. İşte olanlar:

Çoğu çiftte olduğu gibi, partnerim ve ben birbirimizi yüz yüze görmeyi beklemek yerine her zaman önemsiz şeyleri metin yoluyla tartıştık. Birlikte olmadığımız zamanlarda birbirimize oldukça düzenli mesaj atıyorduk ama bir gün telefonumu tuvalete düşürüp yenisini almak için bir hafta beklemek zorunda kaldığımda her şey değişti.

İlk gün önemli değildi.

O sabah telefonumu tuvalete düşürdükten sonra, sadece açılmayacağını değil, aynı zamanda çiş gibi koktuğunu da hemen fark ettik. Harika. Günün geri kalanını yenisini almak için farklı mağazalara giderek geçirdik ama birlikte olduğumuz için gerçekten önemli değildi. Nerede yemek yiyeceğimizi bulmakla daha çok ilgileniyorduk.

Ertesi gün gerçekten sıkılmaya başladım.

Birdenbire artık benimkini kaybedene kadar akıllı telefonlarımızda ne kadar zaman harcadığımızı hiç fark etmemiştim. Ertesi sabah kahvaltımızı yaptım çünkü partnerimden önce uyanmıştım ve aşağı inecek telefon olmadan ne yapacağımı bilmiyordum. Ayrıca bize öğle ve akşam yemeği pişirdim. Gün içinde çok daha fazla saat varmış gibi görünüyordu ve kendimle ne yapacağımı bilmiyordum. Ortağımla sohbet etmeyi denedim ama telefonu hâlâ ondaydı ve zamanının çoğunu onda geçiriyordu. Biraz cesaretim kırılmış hissederek erken yattım.

Akşam yemeğinde yiyecek bir şey yoktu.

Günlerden pazartesiydi ve cumartesiden beri telefonum yoktu. Normal bir şekilde işe gittim ve ofiste olmadığım zamanlarda e-postalara veya sohbetlere erişemeyeceğimi herkesin bilmesini sağladım ki bu önemli değildi. Ancak, eve her zamankinden daha geç geldiğimde, yiyecek hiçbir şeyin olmadığı ve dışarı çıkıp biraz yiyecek almak için arabanın olmadığı karanlık bir eve geldiğimde gün çok daha berbattı. Telefonum yanımda olmadığı için, erkek arkadaşımın eve geç geldiği için yemek yemeyi bırakmamı isteyen bir e-postasını kaçırdım. Bize iyi bir pizza sipariş ettim, ama ikimiz de rahatsızlıktan oldukça rahatsız olduk.

Erkek arkadaşımın kontrol sorunları olduğunu fark etmeye başladım.

Önceki partnerleri onu aldattığı için erkek arkadaşımın biraz güvensiz olduğunu her zaman biliyordum, ama gün içinde ona kiminle olduğumu, ne yaptığımı, nerede olduğumu bildirmek için ona ne kadar sık ​​mesaj atacağımı hiç fark etmemiştim. ve diğer küçük şeyler. Telefonum olmadığı için bana bu soruları bizzat sormaya başladı. Gerçekten sinirlendim ve ikimiz de birbirimize kızgın hissederek ayrıldık. Hatta iş yerinde bana e-posta bile gönderdi ki bunu asla yapmıyor ve ben de bir şeylerin doğru olmadığını anlamak .

Savaşmaya başladık.

Çarşamba günü, sürekli iletişim halinde olma ihtiyacıyla ilgili tuhaf sorunları hakkında onunla konuşmayı planladım. Kabullenmek yerine büyük bir kavgaya tutuştuk. Hatta yakalanmadan ilişki yaşayabileyim diye telefonumu bilerek tuvalete atmakla bile suçladı beni. O NE LAN?! Onunla konuşmayı bıraktım ve yatağa gittim. Önümüzdeki 24 saat boyunca konuşma şartlarında değildik.